تفاوت های شهرت و برند

تفاوت برند و شهرت در چیست؟

برند Brand و شهرت Reputationبسیار محکم به یکدیگر متصل‌اند اما مترادف نیستند.

زیرا در بسیاری از شرکت‌ها در هنگام شروع پروژه مدیریت برند یا برندینگ، با این مسئله روبرو می شویم که پروژه برند را به پروژه شهرت و نام تجاری برای فهم بهتر نیروی‌های انسانی سازمان خود، ترجمه می‌نمایند.

این مورد بسیار عادی است که عموم مردم، برند داشتن را با شهرت داشتن مترادف می‌دانند.

با توجه به اینکه برند و شهرت هردو از نوع دارایی‌های نامشهود (ناملموس/ غیر عینی) شرکت هستند، این ناملموس بودن سبب می‌شود که تفسیر یکسانی از این دو واژه در ذهن مدیران ایجاد گردد. همچنین موجب شده است تا گرایش و هدف‌گذاری مدیران به برندسازی و ایجاد شهرت از یک مسیر واحد برنامه‌ریزی گردد.

شهرت و برند، هردو از مسیر برقراری ارتباط با مخاطب شکل‌ گرفته و به دنبال بهبود شناخت و درک مخاطب از کالا یا خدمت هستند.

عملکرد برند دارای ماهیت چندگانه و اثری افزاینده دارد. هدف از برند و عملیات برندسازی، ایجاد اشتیاق و تمایز است. تحریک خریداران به پرداخت وجه بیشتر برای محصولات و خدمات سازمان به‌جای اینکه آن پول را جای دیگر صرف نمایند. شهرت حاصل جمع کل سوابق کاری سازمان است.

به زبان ریاضی میتوان عملکرد برند را به عمل ضرب و شهرت را با عمل جمع تشبیه نمود.

شهرت عبارت است از حاصل جمع فعالیت‌ها و اظهارنظرهای گذشته تا امروز سازمان. در این حالت برند ساخته می‌شود که این شهرت را به کسب درآمد و پول نزدیک نماید. پس یکی از وظیفه‌های مدیریت برند، حفاظت از شهرت سازمان به‌ منظور حفظ اعتماد و اعتبار است.

برند، نقشی پویا و کنش گرا، اما شهرت نقشی تدافعی دارد. ولی هر دو برای سازمان ضروری هستند. هر یک می‌تواند دچار مشکل شده و آسیب ببینند و آسیب یکی بر دیگری تأثیر خواهد گذاشت.

وارن بافت Warren Buffett اظهار نموده است:

شهرت شبیه به عضوی از بدن است که می‌توان آن را حفظ، اما نمی‌توان آن را ترمیم نمود.

• شهرت یک مفهوم شرکت محور است و برند یک مفهوم مشتری محور.
• شهرت در مورد حقانیت و درستی است و برند در مورد ارتباط و تمایز.
• شهرت، موتور محرک برند و کسب‌ وکار شما است. اعتبار و ثبات شهرت سبب جذب مردم، سرمایه‌گذاران و رهبران خواهد بود. حمایت سهامداران در تخصیص منابع در دسترس خود به سازمان در اثر وجود برند خواهد بود.

همپوشانی عناصر شهرت و برند، این ترتیب نسبتا ساده را پیچیده می‌نمایند:

برندها موجب افزایش میزان قضاوت مردم در خصوص افراد درون سازمان در مورد شیوه کسب‌ وکار، روش جذب رهبران و کسانی که آنان را به یکدیگر مرتبط می‌سازند شده است. آگاهی از برند و فعالیت‌های سازمانی در شبکه‌های اجتماعی نیز خود باعث ایجاد تلفیق بیشتر شهرت و برند خواهد شد.

تمرکز بر شهرت به بهای عدم توجه به برند موجب پژمرده شدن محصول در بازار می‌گردد. از طرف دیگر توجه به برند به قیمت نادیده گرفتن شهرت می‌تواند به خطر مشابه بیانجامد، مانند پایین آمدن ارزش سهام، مشکل در استخدام نیروی انسانی نخبه و شایسته و حتی تحریم محصولات توسط مشتریان.

یک برند قوی لزوما معرف یک شهرت خوب نیست. از طرف دیگر، شهرت به تنهایی نیز نمی‌تواند معرف وجود یک برند قدرتمند باشد.

پس امکان آن وجود دارد که محصول شما در بازار حضور داشته و آگاهی از برند بالایی نیز داشته باشد اما بدون اعتماد و علاقه مخاطبان خویش. مانند یک برند از یک شرکت تولیدکننده بسیار مشهور خودرو که امنیت و امکانات محصولاتش بسیار سطح پایین است و مخاطبانش از آن به بدی یادکرده و حتی مورد تمسخر قرار می‌دهند. از طرف دیگر این امکان وجود دارد که علاقه و اطمینان به برند شما در یک حلقه محدودی از مخاطبان شکل‌گرفته و عملا برندتان ناشناخته باشد.

سخن پایانی

برند نمایش عمدی و ملموس و شهرت نتیجه اقدامات و نحوه درک آن توسط جهان است و هر دو برای ایجاد اعتماد و وفاداری در بین مشتریان و ذینفعان حیاتی هستند.

شهرت، تحت کنترل شما نیست اما در برندسازی، شهرت تحت کنترل شما است و شما توانایی تصمیم گیری در زمینه مشهور شدن را دارید.​​